مجله دندانپزشکی

زمینه و هدف: هرچند ارائه سیستم‌های بدون فلز و باندینگ رزینی دندانپزشک را قادر ساخته تا با حداقل تراش و استفاده از یک لامینیت پرسلنی, خواسته بیماران خود را تأمین کند, اما امکان دیده شدن زمینه تغییر رنگ یافته دندان از ورای ترمیم هنوز به عنوان مشکلی باقی مانده است. به نظر می‌رسد یکی از راههای رفع این مشکل کاربرد مواد shade modifier برای خنثی‌کردن تغییر رنگ زمینه دندان در زیر ترمیم‌های لامینیت پرسلنی باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی مواد shade modifier افزوده شده به سیمان‌های رزینی در زیر لامینیت‌های پرسلنی برای پوشاندن تغییر رنگهای دندانی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 60 عدد دیسک پرسلنی با ضخامت‌های 7/0 و 2 میلیمتر (30 عدد از هر ضخامت) و قطر 20 میلیمتر از پودر پرسلن سرامکو ساخته شد. 40 دیسک در رنگ A2 و 20 عدد از مخلوط پودر پرسلن A2 و رنگ تهیه گردیدند. از دیسک‌های با ضخامت 7/0 میلیمتر به عنوان لامینیت و از دیسک‌های با ضخامت 2 میلیمتر به عنوان زمینه عاجی استفاده شد؛ سپس هر دیسک لامینیت بر روی دیسک‌های 2 میلیمتری با شرایط زیر سیمان شدند:
1- گروه اول (شاهد): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری با رنگ A2
2- گروه دوم (کنترل): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری رنگی.
3- گروه سوم (مداخله‌): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + shade modifier + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری رنگی
سپس رنگ 30 نمونه حاصل با دستگاه اسپکتروفتومتر در دو حالت با محاسبه انعکاس آینه‌ای و بدون محاسبه انعکاس آینه‌ای و هر حالت با دو پس‌زمینه سیاه و سفید B) و (W اندازه‌گیری و ثبت شد؛ سپس اختلاف رنگ (E) موجود بین هر یک از نمونه‌های گروه مورد و کنترل با نمونه‌های هم‌شماره از گروه شاهد محاسبه گردید. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری Paired sample t مورد تحلیل آماری قرار گرفت. 05/0P< به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: پس از سیمان‌شدن نمونه‌ها،‌ اندازه‌گیری شاخص‌ها در وضعیت SCIW نشان داد که فقط شاخص L بین تمام گروهها به جز گروه اول و سوم معنی‌دار بود. در وضعیت SCEW تمام شاخص‌ها اختلاف معنی‌داری نشان دادند؛ در وضعیت SCIB، E بین گروه دوم و سوم معنی‌دار نبود. شاخص h، بین گروه اول و سوم و c بین هر سه گروه نیز معنی‌دار نبود. در وضعیت SCEB، E بین گروه دوم و سوم اختلاف معنی‌دار نداشت.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج آماری، shade modifier نتوانسته است رنگ نمونه‌های گروه مورد را به طور کامل با رنگ نمونه‌های گروه شاهد همرنگ کند؛ اما تفاوت رنگ این دو گروه از نظر چشمی در محدوده قابل قبولی قرار دارد؛ به همین دلیل کاربرد مواد shade modifier در زیر ترمیم‌های ونیر می‌تواند دندانپزشک را در اصلاح رنگ ترمیم بر روی دندانهای تغییر یافته یاری دهد.