مجله دندانپزشکی

با پیشرفت علم دندانپزشکی و در پرتو تحقیقات و بررسیهای محققین، امروزه می توان دندانهایی که بعلت پوسیدگی، شکستگی زیر لثه ای و یا عدم گیر کافی جهت گذاشتن روکش و یا بعلت پرفوریشن خارجی پینهای ترمیمی، محکوم به فنا بودند را در دهان بیمار باقی نگه داشته و ترمیم نمود، برای آنکه بدون آسیب رساندن به پریودنشیوم بتوان دندانها را ترمیم نمود باید از ابعاد فیزیولوژیک پریودنشیم در ارتباط با دندانپزشکی ترمیمی آگاه باشیم و به لزوم حفظ Biologic Width که شامل اتصالات اپیتلیالی و بافت همبندی Supracrestal می باشد پی ببریم، توجه به پهنای بیولوژیک از اصول اولیه ترمیم دندانها می باشد، زیرا در غیر این صورت با بیماری پریودنتال مواجه خواهیم شد. در موقعیت یک رستوریشن عوامل متعددی نقش دارند که محل ختم مارجین یکی از مهمترین و حساسترین آنها است، تحقیقات زیادی بر روی اثر مارجین رستوریشن بر روی لثه بعمل آمده و با توجه به نتایج حاصله چنین می توان اظهار داشت که از نقطه نظر سلامت پریودنتال تا حد امکان باید مارجین رستوریشن بصورت Supragingival ختم گردد، لیکن زمانی که بعلل مختلف مجبور به ختم رستوریشن در زیر Ginginal Crest می باشیم، باید اولا سالکوس لثه سالم بوده و ثانیا نبایستی به پهنای بیولوژیک تهاجم نماییم، میزان Biologic Width یک تا دو میلیمتر گزارش شده، در ضمن 1 تا 2 میلیمتر نیز نسج سالم دندان باید کرونالی تر از اتصالات اپیتلیالی قرار گیرد، لذا فاصله حد سالم دندان و یا اپیکالی ترین امتداد رستوریشن با Alveolar Crest باید حدود 4-3 میلیمتر باشد، بدین منظور از Crown Lengthening یا افزایش طول تاج کلینیکی برای نمایان ساختن ساختمان سالم دندان در حفره دهان استفاده می نماییم، اصولا به دو علت طول تاج کلینیکی را افزایش می دهیم: افزایش طول تاج کلینیکی به چند طریق صورت می گیرد: 1) به دلایل ترمیمی (مانند وجود پوسیدگی یا شکستگی زیر لثه و ...)، 2) به دلایل زیبایی (مانند حل مشکل Gummy Smile و ...) 1- Surgical Procedure و 2- Orthodontic Procedure روش جراحی خود شامل Gingivectomy و Flap Procedure می باشد. روش ارتدنسی عبارت است از کاربرد Force-Eruption یا Orthodontic Extrusion که همان حرکت عمودی کنترل شده دندان توسط ارتدنسی در جهت اکلوزال است، از این عمل جهت بیرون کشیدن Defect دندان از استخوان استفاده می گردد. با انجام عمل Crown Lengthening مسئله کشیدن دندان منتفی شده و از طرفی مشکل تراش و آماده سازی دندانهای مجاور برای قرار دادن پروتز ثابت نیز از میان خواهد رفت و به دلیل باقی ماندن ریشه، استخوان آلوئول نیز محافظت می شود، شکل ظاهری و حفظ بهداشت یک کراون تنها بهتر از یک پروتز پارسیل ثابت خواهد بود، بنابراین نتایج بیولوژیکی و زیبایی هر دو رضایت بخش تر می باشند.