مجله دندانپزشکی

در این تحقیق کلینیکی و پاراکلینیکی که بمدت پانزده ماه بطول انجامید از بین مراجعین به مطب شخصی خود ابتدا 83 نفر بعنوان منتخبین اولیه تعیین گردیدند که با در نظر و بکار گرفتن شرایط مخصوص و مدونی که از قبل تعیین شده بودند به 32 نفر تقلیل یافتند و انتخاب شدگان اصلی محسوب گردیدند که در مجموع شامل 18 نفر پسر در گروه سنی 11-6 سالگی و 14 نفر دختر در گروه سنی 9-5.5 سالگی قرار گرفتند. بمنظور انجام هر چه دقیقتر این تحقیق کلیه ضوابط لازمه کلینیکی و پاراکلینیکی مشروحه در متد و متریال تهیه و با استفاده از روشهای علمی مسیر دقیقا ارزشیابی گردیدند و در نهایت چنین نتیجه شد. چنانچه زبان از نظر حجم و فانکشن غیر نرمال باشد ایجاد ناهنجاریهای دنتواسکلتال خواهد نمود. حتی اگر فاکتور اتیولوژیکی دیگری در این امر شرکت نداشته باشد به همین جهت آن بعنوان یک فاکتور اتیولوژیکی مهمی در مورد ایجاد ناهنجاریهای دندانی اسکلتی بشمار می آید که در عین حال نیز قادر است کلا عوارض جانبی در ساختمان آناتومیکی و فعالیتهای فیزیولوژیکی حفره دهان و اطراف آن بوجود آورد. در اثر عدم توجه به اهمیت آن چه بسا درمانهای انجام شده ارتودنسی با شکست روبرو می شوند بنابراین علاوه بر آن می توان آنرا بعنوان یک فاکتور مهم در موضوع ریلپس بشمار آورد. در ضمن نمی توان گفت که حجم زبان همواره مکمل نیروهای صادره از آن است و یا بالعکس، زیرا ازدیاد فانکشن یا حجم و رشد زیاد آن حتی به تنهایی می تواند ایجاد ناهنجاریهای دندانی یا اسکلتی و یا حتی دندانی اسکلتی نماید.