مجله دندانپزشکی

این مطالعه به منظور بررسی میزان فلوراید آزاد شده از سه ماده گلاس آینومر معمولی، گلاس آینومر نوری و کامپومر، انجام گرفته است. نمونه های استانداردی از هر سه ماده تهیه شد و در طی زمانهای: 24 ساعت اول، هفته اول، هفته دوم، هفته سوم و هفته چهارم، در دو محیط با PH های خنثی (7) و اسیدی (4.5)، میزان فلوراید آزاد شده را توسط دستگاه سنجش انتخابی یون فلوراید اندازه گیری نمودیم. نتایج مطالعه نشان داد که در هر سه ماده با گذشت زمان تدریجا کاهشی در میزان فلوراید آزاد شده پدید می آید. روند این کاهش در سه ماده متفاوت است. همچنین مشاهده شد که کاهش PH تاثیر قابل ملاحظه ای در افزایش فلوراید آزاد شده دارد. از بین سه نوع ماده مورد بررسی مشخص شد که کامپومر فلوراید نسبتا کمتری آزاد می کند ولی با توجه به آنکه همین میزان فلوراید جهت جلوگیری از ایجاد پوسیدگی در نسج دندان کافی به نظر می رسد می توان چنین عنوان نمود که به فراخور شرایط خاص کلینیک، از هر یک از سه ماده می توان استفاده نمود و مسلما هر چه ماده از لحاظ سهولت کاربرد و خواص عمومی برتری داشته باشد، کاربرد کلینیکی موفق تری خواهد داشت.