مجله دندانپزشکی

تعداد 116 بیمار بدون دندان در محدوده سنی 90-37 سال برای این بررسی انتخاب گردیدند. از این تعداد 12 نفر برای نخستین بار جهت درمان به بخش پروتزهای متحرک مراجعه نموده بودند. 34 نفر از بیماران دانشکده دندانپزشکی و بقیه از سالمندان آسایشگاههای کهریزک و نیکان انتخاب شدند. ارتفاع عمودی صورت در حال استراحت برای کلیه موارد ابتدا بطریق معمول اندازه گیری گردید؛ سپس متعاقب انجام تمرینات مربوطه که شامل 15 بار باز و بسته کردن کامل دهان بود. اندازه گیری مجدد به عمل آمد. نتایج جداول 7-1 نشان می دهد که تغییر ارتفاع عمودی استراحت پس از انجام تمرینات و Relax نمودن عضلات به هم آورنده و باز کننده، با مدت زمان استفاده از پروتز بستگی دارد.