مجله دندانپزشکی

روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی از 60 دندان پرمولر سالم کشیده شده انسانی، با محدوده سنی 25-15 سال استفاده شد. نمونه‌ها پس از تراش شیار اکلوزال به 2 گروه 30 تایی تقسیم شدند. یک گروه با فیشورسیلنت هلیوسیل (Vivadent, Germany) و گروه دیگر با کامپوزیت تتریک‌فلو (Vivadent, Germany) ترمیم شد. هر گروه به 2 زیر گروه شاهد و مورد تقسیم شد. در گروه‌های مورد از ژل 23/1% APF (Sultan, U.S.A) استفاده شد و در گروه‌های شاهد دندان‌ها در سرم فیزیولوژیک نگهداری شدند. تمام سطوح دندان‌ها به جز نواحی ترمیم و 1 میلی‌متر اطراف آن توسط دو لایه لاک ناخن پوشانده شدند. پس از غوطه‌وری دندان‌ها در محلول فوشین 5/0% و برش باکولینگوالی نمونه‌ها، میزان نفوذ رنگ در زیر ترمیم‌ها با استفاده از استریو میکروسکوپ بررسی شد و براساس عمق نفوذ امتیازدهی شدند و داده‌ها به وسیله آزمون One-way ANOVA وLevene Test  آنالیز شد.

یافته‌ها: 15دندان در هر یک از گروه‌های چهارگانه قرار گرفتند. میانگین امتیاز نفوذ در گروه فیشورسیلنت + ژل (09/1±26/1)، کامپوزیت + ژل (05/1±4/1)، کامپوزیت + سرم فیزیولوژی (37/1±2/1)، فیشورسیلنت + سرم فیزیولوژی (35/1±4/1) بود. تفاوت معنی‌دار آماری در مقایسه بین گروه‌ها (96/0P=، 099/0=(56/3)F) P به دست نیامد.

نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه فوق، ژل 23/1% APF اثر معنی‌داری بر روی ریزنشت ترمیم‌های کامپوزیت تتریک‌فلو و فیشورسیلنت هلیوسیل ندارد و می‌تواند به صورت روتین در کلینیک مورد استفاده قرار گیرد.