دوره 24، شماره 4 - ( 11-1390 )                   جلد 24 شماره 4 صفحات 207-201 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Panjnoush M, Ghoncheh Z, Banihashemi H, Taghavi F. Evaluation of the relationship between relative signal intensity of magnetic resonance images of retrodiscal tissue and lateral ptrygoid muscle and magnetic resonance imaging findings. jdm 2012; 24 (4) :201-207
URL: http://jdm.tums.ac.ir/article-1-51-fa.html
پنج‌نوش مهرداد، غنچه زهرا، بنی هاشمی هدی السادات، تقوی فرنوش. بررسی شدت نسبی سیگنال تصاویر Magnetic Resonance در بافت رترودیسکال و عضله پتریگوئید خارجی و رابطه آن با یافته‌های Magnetic Resonance Imaging. مجله دندانپزشکی. 1390; 24 (4) :201-207

URL: http://jdm.tums.ac.ir/article-1-51-fa.html

بررسی شدت نسبی سیگنال تصاویر Magnetic Resonance در بافت رترودیسکال و عضله پتریگوئید خارجی و رابطه آن با یافته‌های Magnetic Resonance Imaging
مهرداد پنج‌نوش* 1، زهرا غنچه1 ، هدی السادات بنی هاشمی2 ، فرنوش تقوی3
1- دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران
2- دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی شیراز
3- دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهد
چکیده:   (6957 مشاهده)
زمینه و هدف: جابجایی دیسک یکی از شایع‌ترین اختلالات مفصل گیجگاهی فکی است و (MRI) Magnetic Resonance Imaging استاندارد طلایی در تشخیص آن می‌باشد. این اختلال می‌تواند تغییراتی در شدت سیگنال تصاویر MR به وجود آورد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین شدت نسبی سیگنال تصاویر MR در بافت رترودیسکال و عضله تریگوئید خارجی با انواع جابجایی قدامی دیسک و نیز Flattening سر کندیل در بیماران مبتلا به (TMD) Temporomandibular Disorder بود.

روش بررسی: در این مطالعه که از نوع گذشته‌نگر می‌باشد، 31 تصویر MR بیماران مبتلا به جابجایی قدامی دیسک بررسی شد. پس از اندازه‌گیری شدت نسبی سیگنال در سه ناحیه بافت رترودیسکال، سر فوقانی و سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی، ارتباط میان شدت نسبی سیگنال با نوع جابجایی قدامی دیسک توسط آزمون Repeated Measured ANOVA ارزیابی و در هر کدام از 3 فضای مذکور از آنالیز T-test جهت مقایسه گروه دارای Condyle Flattening و گروه فاقد آن استفاده شد.

یافته‌ها: در این تحقیق رابطه میان شدت نسبی سیگنال تصاویر MR با نوع جابه‌جایی قدامی دیسک در ناحیه رترودیسکال، در محل سر فوقانی عضله تریگوئید خارجی و در محل سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی معنی‌دار نشد (3/0=P). همچنین ارتباط معنی‌دار آماری میان شدت نسبی سیگنال تصاویر MR و Flattening سر کندیل در بافت رترودیسکال، در سر فوقانی عضله تریگوئید خارجی و در سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی یافت نشد (05/0

نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، بیانگر آن است که احتمالا شدت نسبی سیگنال تصاویر MR در بافت رترودیسکال و دو سر عضله تریگوئید خارجی پیش‌بینی کننده خوبی برای نوع جابجایی قدامی دیسک و وجود یا عدم وجود Flattening سر کندیل نیست و به نظر نمی‌رسد که بتوان از آن به عنوان یک علامت تشخیصی در پیشرفت TMD استفاده کرد.

واژه‌های کلیدی: مفصل گیجگاهی فکی، دیسک، MRI، شدت سیگنال
متن کامل [PDF 538 kb]   (2313 دریافت)    
نوع مطالعه: تحقیقی | موضوع مقاله: عمومی
دریافت: 1390/2/12 | پذیرش: 1390/11/21 | انتشار: 1392/6/26
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دندانپزشکی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb