زمینه و هدف: تغییرات دمایی قابل توجه در محیط دهان میتواند به ایمپلنتهای قرار گرفته در درون استخوان نیز منتقل و پیشآگهی درمان را تحت تأثیر قرار دهد. تا بدان جا که برخی محققان، تصحیح عادات تغذیه افراد بعد از دریافت درمان ایمپلنت را توصیه کردهاند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تغییرات دمایی محیط دهان به دنبال مصرف مواد غذایی مختلف بر دمای ایمپلنت انجام شد.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی، 3 بیمار واجد شرایط برای دریافت ایمپلنت انتخاب و 2 ماه بعد از جراحی قرار دادن ایمپلنت، مورد آزمایش قرار گرفتند. دمای داخلی ایمپلنتها در بیماران و به دنبال مصرف مایعات سرد و گرم با استفاده از سنسور متصل به ترمومتر اندازهگیری شد. سپس تغییرات دمایی اندازهگیری شده در طول زمان با استفاده از آزمون ناپارامتری Friedman مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافتهها: به دنبال مصرف مایعات گرم، دمای ایمپلنتها به صورت معنیدار و صعودی در طول زمان افزایش پیدا کرده بود (009/0 P= ). همچنین، بعد از مصرف نوشیدنیهای سرد، دمای ایمپلنتها به صورت معنیدار و نزولی در طول زمان کاهش یافته بود (004/0 P= ). بیشترین دمای ثبت شده در ایمپلنتها بعد از نوشیدن مایعات گرم برابر 57/41 درجه سانتیگراد و حداقل آن برابر 77/36 درجه سانتیگراد گزارش شد. همچنین، حداکثر دمای ایمپلنتها بعد از نوشیدن مایعات سرد برابر 13/34 درجه سانتیگراد و حداقل آن نیز برابر 83/26 درجه سانتیگراد بود.
نتیجهگیری: به نظر نمیرسد دماهای ثبت شده در تحقیق حاضر بتواند پیشآگهی درمانهای ایمپلنت را تضعیف نماید، هرچند نوشیدن مایعات خیلی داغ و سرد ممکن است یکی از عوامل تضعیف کننده پیشآگهی درمان ایمپلنت بوده و درنتیجه، باید هشدارهای لازم به بیماران داده شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |