مجله دندانپزشکی

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی دانشجویان سال آخر دندانپزشکی دانشگاههای شهر تهران انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، 253 نفر از دانشجویان سال آخر رشته دندانپزشکی دانشگاههای شهر تهران شرکت داشتند. 71 نفر (42 نفر مذکر و 29 نفر مؤنث) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران، 74 نفر (40 نفر مذکر و 34 نفر مؤنث) از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، 35 نفر (15 نفر مذکر و 20 نفر مؤنث) از دانشگاه شاهد و 73 نفر (35 نفر مذکر و 38 نفر مؤنث) از دانشگاه آزاد اسلامی در این تحقیق همکاری داشتند. این تحقیق با استفاده از پرسشنامه‌ای حاوی سه قسمت اطلاعات از بیماریهای قلبی، اعمال دندانپزشکی که نیاز به پروفیلاکسی آندوکاردیت دارند و نیز رژیم آنتی‌بیوتیک در پروفیلاکسی آندوکاردیت و همچنین بر اساس جنس و دانشکده محل تحصیل انجام شد. برای تحلیل اطلاعات حاصله از آزمون Chi-Squre  استفاده شد.

یافته‌ها: در بررسی میزان آگاهی دانشجویان از پروفیلاکسی آندوکاردیت بر حسب جنس، در زنان، دانشجویان دانشگاههای آزاد با5/72% و دانشگاه علوم پزشکی تهران با 1/71%، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با 57% و دانشگاه شاهد با 7/55% پاسخ صحیح به سؤالات، به ترتیب رتبه‌های اول تا چهارم را بدست آوردند. دانشجویان مذکر دانشگاه علوم پزشکی تهران با 6/71%، دانشگاه آزاد اسلامی با 2/66%، دانشگاه شاهد با 3/57% و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با 1/52% پاسخ صحیح به سؤالات رتبه‌های اول تا چهارم را کسب نمودند. در بررسی میزان آگاهی دانشجویان از پروفیلاکسی آندوکاردیت بر حسب محل تحصیل، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران با 3/71%، دانشگاه آزاد اسلامی با 5/69%، دانشگاه شاهد با 5/56% و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با 6/54% پاسخ صحیح به سؤالات، به ترتیب رتبه‌های اول تا چهارم را بدست آوردند.تمام این اختلافات از نظر آماری معنی‌دار بود و بیانگر آن است که دانشجویان دانشکدهایی که رتبه‌های بالاتر را کسب کرده‌اند، دارای آگاهی بیشتری نسبت به دانشجویان دیگر مراکز می‌باشند.

نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود برنامه آموزش بیماریهای قلب و عروق و اعمال دندانپزشکی که نیاز به پروفیلاکسی آندوکاردیت دارند و نیز رژیم آنتی‌بیوتیک در پروفیلاکسی آندوکاردیت بهبود یابد و زمان بیشتری صرف آن گردد و از جنبه‌های تئوری به جنبه‌های عملی هدایت شود.