زمینه و هدف: بسیاری از بررسی‌ها نشان داده‌اند که مواد کامپوزیتی وقتی در معرض ژل فسفات فلوراید اسیدی (APF) قرار می‌گیرند، دچار تغییرات فیزیکی، شیمیایی و از دست رفتن وزن می‌شوند، لذا این مطالعه به منظور بررسی ریزنشت دندان‌های سیل شده با یک فیشورسیلنت و یک کامپوزیت پس از قرارگیری در معرض ژل APF انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی از ۶۰ دندان پرمولر سالم کشیده شده انسانی، با محدوده سنی ۲۵-۱۵ سال استفاده شد. نمونه‌ها پس از تراش شیار اکلوزال به ۲ گروه ۳۰ تایی تقسیم شدند. یک گروه با فیشورسیلنت هلیوسیل (Vivadent, Germany) و گروه دیگر با کامپوزیت تتریک‌فلو (Vivadent, Germany) ترمیم شد. هر گروه به ۲ زیر گروه شاهد و مورد تقسیم شد. در گروه‌های مورد از ژل ۲۳/۱% APF (Sultan, U.S.A) استفاده شد و در گروه‌های شاهد دندان‌ها در سرم فیزیولوژیک نگهداری شدند. تمام سطوح دندان‌ها به جز نواحی ترمیم و ۱ میلی‌متر اطراف آن توسط دو لایه لاک ناخن پوشانده شدند. پس از غوطه‌وری دندان‌ها در محلول فوشین ۵/۰% و برش باکولینگوالی نمونه‌ها، میزان نفوذ رنگ در زیر ترمیم‌ها با استفاده از استریو میکروسکوپ بررسی شد و براساس عمق نفوذ امتیازدهی شدند و داده‌ها به وسیله آزمون One-way ANOVA وLevene Test آنالیز شد.
یافته‌ها: ۱۵دندان در هر یک از گروه‌های چهارگانه قرار گرفتند. میانگین امتیاز نفوذ در گروه فیشورسیلنت + ژل (۰۹/۱±۲۶/۱)، کامپوزیت + ژل (۰۵/۱±۴/۱)، کامپوزیت + سرم فیزیولوژی (۳۷/۱±۲/۱)، فیشورسیلنت + سرم فیزیولوژی (۳۵/۱±۴/۱) بود. تفاوت معنی‌دار آماری در مقایسه بین گروه‌ها (۹۶/۰P=، ۰۹۹/۰=(۵۶/۳)F) P به دست نیامد.
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه فوق، ژل ۲۳/۱% APF اثر معنی‌داری بر روی ریزنشت ترمیم‌های کامپوزیت تتریک‌فلو و فیشورسیلنت هلیوسیل ندارد و می‌تواند به صورت روتین در کلینیک مورد استفاده قرار گیرد.
