دوره 32، شماره 4 - ( 11-1398 )
جلد 32 شماره 4 صفحات 221-216 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پویا جنتی1 
، محمد ابراهیمی ساروی2 ، تهمینه بامدادیان2 ، فرهاد ثبوتی3 ، سحر چپرلی4 ، جمشید یزدانی چراتی5 ، نسرین خاکی6 ، صهبا امینی* 6، عباس مسگرانی7
، محمد ابراهیمی ساروی2 ، تهمینه بامدادیان2 ، فرهاد ثبوتی3 ، سحر چپرلی4 ، جمشید یزدانی چراتی5 ، نسرین خاکی6 ، صهبا امینی* 6، عباس مسگرانی7
1- دستیار تخصصی گروه آموزشی پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران، تهران، ایران
2- استادیار گروه آموزشی پروتزهای دندانی، دانشکده دندان پزشکی ساری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
3- استادیار گروه آموزشی ارتودنتیکس، دانشکده دندان پزشکی ساری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
4- دستیار تخصصی گروه آموزشی پریودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی بابل، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی بابل، بابل، ایران
5- دانشیار گروه آموزشی آمار زیستی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
6- دکتری آموزش زبان انگلیسی، آموزش و پرورش ناحیه یک ساری
7- استادیار گروه آموزشی اندودنتیکس، دانشکده دندان پزشکی ساری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
2- استادیار گروه آموزشی پروتزهای دندانی، دانشکده دندان پزشکی ساری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
3- استادیار گروه آموزشی ارتودنتیکس، دانشکده دندان پزشکی ساری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
4- دستیار تخصصی گروه آموزشی پریودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی بابل، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی بابل، بابل، ایران
5- دانشیار گروه آموزشی آمار زیستی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
6- دکتری آموزش زبان انگلیسی، آموزش و پرورش ناحیه یک ساری
7- استادیار گروه آموزشی اندودنتیکس، دانشکده دندان پزشکی ساری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی مازندران، ساری، ایران
چکیده: (2897 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین چالش‌های دندانپزشکان، تحویل روکشی با مارژینال فیت و مارژینال گپ مناسب به بیمار است. تراش ۱۳۵ درجه مزایایی چون سهولت تکنیکی و ثبت مناسب خط خاتمه تراش دارد. علی‌رغم این مزایا، تحقیقات گسترده‌ای بر روی این نوع تراش انجام نشده است. لذا بر آن شدیم تا در این مطالعه تراش ۱۳۵ درجه را با چمفر عمیق از نظر تطابق مقایسه نماییم.
روش بررسی: بر روی دو دندان مولر اول مندیبل با نسج تاجی سالم و اندازه مشابه، تراش چمفر عمیق و تراش ۱۳۵ درجه انجام شد. از هر دو دندان قالب تهیه شد و از روی هر دای، ۳۰ عدد روکش ساخته شد. نمونه‌های آغشته به fit checker توسط universal testing machine تحت نیروی ۴۰ نیوتن به مدت ۳ دقیقه قرار گرفتند و زیر لوپ با بزرگنمایی ۴۰ برابر در سه نقطه از هر بعد اندازه‌گیری و ثبت شدند. جهت آنالیز دادهها و مقایسه تطابق تراشها از آزمونهای آماری Kolmogorov-Smirnov و Wilcoxon در SPSS version24 استفاده گردید.
یافته‌ها: میانگین مارژینال فیت در تراش چمفر عمیق ۵۴۱۷/۴۸ میکرون و در تراش ۱۳۵ درجه ۳۳۳۳/۵۵ میکرون به دست آمد. مارژینال گپ، برای تراش چمفر عمیق ۴۸۳۳/۲ میکرون و برای تراش ۱۳۵ درجه ۰۰۸۳/۱ میکرون بود. P-value برای مارژینال گپ ۰۵۰/۰ بود که نشان دهنده وجود تفاوت معنی‌داری میان برتری تراش ۱۳۵ درجه بر تراش چمفر عمیق است. در مورد مارژینال فیت، P-value بالای ۰۵/۰ بود و برتری تراش 135 درجه از این حیث معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: تراش ۱۳۵ درجه بر چمفر عمیق از نظر مارژینال گپ برتری معنی‌دار داشت (05/0P≤). علی‌رغم اینکه تراش ۱۳۵ درجه بر چمفر از نقطه نظر مارژینال فیت نیز برتری داشت اما این تفاوت معنی‌دار نبود.
روش بررسی: بر روی دو دندان مولر اول مندیبل با نسج تاجی سالم و اندازه مشابه، تراش چمفر عمیق و تراش ۱۳۵ درجه انجام شد. از هر دو دندان قالب تهیه شد و از روی هر دای، ۳۰ عدد روکش ساخته شد. نمونه‌های آغشته به fit checker توسط universal testing machine تحت نیروی ۴۰ نیوتن به مدت ۳ دقیقه قرار گرفتند و زیر لوپ با بزرگنمایی ۴۰ برابر در سه نقطه از هر بعد اندازه‌گیری و ثبت شدند. جهت آنالیز دادهها و مقایسه تطابق تراشها از آزمونهای آماری Kolmogorov-Smirnov و Wilcoxon در SPSS version24 استفاده گردید.
یافته‌ها: میانگین مارژینال فیت در تراش چمفر عمیق ۵۴۱۷/۴۸ میکرون و در تراش ۱۳۵ درجه ۳۳۳۳/۵۵ میکرون به دست آمد. مارژینال گپ، برای تراش چمفر عمیق ۴۸۳۳/۲ میکرون و برای تراش ۱۳۵ درجه ۰۰۸۳/۱ میکرون بود. P-value برای مارژینال گپ ۰۵۰/۰ بود که نشان دهنده وجود تفاوت معنی‌داری میان برتری تراش ۱۳۵ درجه بر تراش چمفر عمیق است. در مورد مارژینال فیت، P-value بالای ۰۵/۰ بود و برتری تراش 135 درجه از این حیث معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: تراش ۱۳۵ درجه بر چمفر عمیق از نظر مارژینال گپ برتری معنی‌دار داشت (05/0P≤). علی‌رغم اینکه تراش ۱۳۵ درجه بر چمفر از نقطه نظر مارژینال فیت نیز برتری داشت اما این تفاوت معنی‌دار نبود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |