یکی از اهداف جراحی پری رادیکولار ایجاد سیل مناسب در آپکس ریشه می باشد. این عمل به وسیله قطع انتهای ریشه و تهیه حفره کلاس I و پر کردن آن با یک ماده سازگار با بافتها انجام می شود. از مواد متفاوتی جهت پر کردن حفره در انتهای ریشه استفاده می شود؛ یکی از این مواد آمالگام می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان ایجاد ترک به دنبال پر کردن حفره انتهای ریشه با دو نوع آمالگام می باشد. به این منظور 34 دندان تک ریشه ای آماده و به دو گروه مساوی تقسیم شدند. بعد از تمیز کردن کانال و پر کردن آن به روش متراکم جانبی، حدود 3 میلیمتر از انتهای ریشه ها قطع شد؛ سپس در انتهای ریشه ها به وسیله آنگل و فرز روند ½، حفره هایی به عمق حدود 3 میلیمتر ایجاد شد. حفره ها در گروه اول با آمالگام سینالوی (Cinalloy) و در گروه دوم با آمالگام لوکسالوی (Luxalloy) پر شدند؛ سپس سطوح قطع شده انتهای ریشه ها بعد از تهیه حفره و بعد از پر کردن با استریو میکروسکوپ با بزرگنمایی 50 برابر جهت وجود هر گونه ترک یا تغییراتی در سطح قطع شده انتهای ریشه، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ترکهای ایجاد شده بعد از پر کردن حفره های انتهای ریشه با آمالگام سینالوی یا لوکسالوی قابل ملاحظه نمی باشند و همچنین با در نظر گرفتن شرایط آزمایش به نظر می رسد آمالگام سینالوی جهت پر کردن حفره انتهای ریشه مناسب باشد.